Ald lang han ich drop jewaad. Usstafeet stonn ich parat. Dä eeschte Schulldaach - et es esu wigg! Jlich muss ich jonn, et weed Zick. Papp und Mamm, och Mirko dä jeiht met. Bis dohin knapp tausend Schritt. Wat maach hä wohl bränge, hück dä Daach? Ne jode Fründ, dä mich mag? Ne Lehrer ov en Lehrerin? Jlich weede ich et sin. Ov et och jet för zo Laache jitt? En ähnzte Schull, enä, die mag ich nit. Wat sin dat für Gedanke en mingem kleinen Köppche? Ich, Matthias, bin doch noch e Stöppche. Leev Gott, bes doch esu jot, dun mir dinge Säje jevve hück op däm Wäch zo dä Große - en mieh eije Levee!