En kölsche Weetschaff es jet Schönes, an dä Theke dat kölsche Flair! He kann mer vun dä Siel sich schwade, wat bedröv mäht ov sitz quer. He fingk sich en, zick eh un je, de Rentner und de Arbeitsmann. He trifft sich de "Haute Voilé". Laufkundschaff, die hält he an. He weed de Drankjass jih jespölt met Kölsch, dat es doch klor. Wie doheim sich jeder föhlt un dat em janze Johr. He jit et Wing un Jods zo käue, dat Liev un Siel bliev beienein. He kann de Naach dir ens däue de Politik un dinge Verein. Stammdeschgäs un kölsche Kluute Hungsmadämcher, och ahl Schruute finge Truus bei nem Pokal. Jeiht et dir ens nit vum Beste, hälste dich selver für ne Jeck, e Plätzje fingks de he zum Reste en dä Weetschaff öm de Eck.