Mer sin vun Lunke de Sangesbröder
un wo jet loss es, do jonn mer hin.
Wä met uns singe deiht,
dä kritt ene Knubbel Freund.
Un wä bedrööf es, dä deiht uns Leid.
Mer singe Leeder un och Kantate
en all Sproch, sogar en Kölsch.
Denn wo mer singe deiht,
do es Genöglichkeit,
uns schleit et Hätz och am rächte Fleck.
Mer sin vun Lunke de Sangesbröder.
Mer mache jän och ens eine drop.
Han mer de ‘Trankgass’ dürch,
dann weed en Kölsch jezisch.
Un wä kein Loss mih hät, hürt einfach op.