Jeborje noch en Hätzensnöhde willst do bal jebore weede. Fasteleer fiert mer em Land. Du lusterst no drusse intresseet, Trööt und Trumm noch unbekannt. Möchs jän wesse, wat do passeet. Am Zelt ding Mamm, se sonnt sich noch e Wielche. Bedächtlich jeiht se dann no Hus. Denkt an dat klitzekleine Sielche en ihrem Liev, dat bald kumme muss. En koote Naach, de neue Daach, noch reichlich jung, do luurs grade en de Welt! Do woodts erwaht, do leev Fazzung. Wat sich durchsetz, zällt! Do bes du jo! Wat en Freud für Papp un Mamm. En Nippes steiht mer Kopp. Ernspazeet! Et hät jeklopp! Alaaf dem kleine Pannestätzje! Gott sähnt dich - uns leev Hätzje.