Vun alle Uhre janz jewess, am schönste uns ahl Standuhr es. Jedöldich steiht se en de Eck un keiner röck se do vum Fleck. Of möhch se flöcker jonn wie mir, dann läuf se och e bessje vür. Jeiht se noh, es dat nit rääch. Su kütt mer met dä Zick zowääch. Zo jeder Stund, wat soll ich sage, fängk uns Standuhr an zo schlage. Dat hät se sich su anjewennt, dat jo keiner ens de Zick verpennt. Deswäje sin mer ihr nit kott. Grad es e Stünche widder fott. Jedöldich, wie se do su steiht, se zeich uns wie de Zick verjeiht.